Even voorstellen
Hoi, ik ben Virginie, getrouwd en wonend in een gezellig huis met de leukste, liefste en meest verwende teckel in Apeldoorn. We dragen haar op handen en ze is ons liefste vriendinnetje. Ze verrijkt ons leven en maakt ons iedere dag aan het lachen. Dieren hebben dat effect op ons allemaal.
Ik ben opgegroeid in een huis in het bos en als kind had ik een hondje “Tippie”. Hij was mijn beste vriendje. Hij snurkte tegen me aan en we keken samen naar tekenfilms. Het opgroeien in het bos en met alle (huis)dieren heeft mij gevormd tot wie ik nu ben.
Dieren geven ons onvoorwaardelijke liefde. Met sommige dieren heb je een bijzonder “lijntje”. Zo had ik dat met Woutertje, onze teckel. In 2012 verloren wij hem plotseling, vlak voor de kerstdagen. De laatste twee weken van zijn leven waren voor hem pijnlijk en voor mij vooral traumatisch. We moesten hem loslaten en dat doet pijn.